In gesprek met zorgverleners

Zorgverleners kunnen u helpen in het omgaan met uw ziekte. Bereidt u zich daarom goed voor op uw afspraken bij de huisarts of in het ziekenhuis. U kunt bijvoorbeeld een lijstje maken met de vragen die u wilt bespreken.  Soms is het prettig om iemand mee te nemen naar een afspraak.

Tips voor het gesprek – UMC Utrecht

‘Een van de belangrijke positieve dingen bij de behandeling van urticaria is het bondgenootschap met mijn behandelend specialist. In deze strijd tegen de urticaria verloor ik steeds meer terrein. Het  telefoonnummer van de afdeling dermatologie en de wetenschap dat ze altijd bereid waren me te helpen en in gesprek te gaan, gaf me te midden van deze strijd het gevoel een bondgenoot te hebben. Ik heb het als bemoedigend  ervaren dat we samen de strijd aangingen en ik ook  mijn inmiddels uitgebreide ervaringskennis mocht inbrengen.  Samen stonden we vaak machteloos bij een stevige aanval, maar waren we ook blij met een overwinning.’

– Dhr. P, 60 jaar –

 

De bedrijfsarts

Als u langere tijd verzuimt van uw werk door de netelroos, kan uw werkgever u vragen de bedrijfsarts te bezoeken. De bedrijfsarts gaat met u na waarom u niet of minder kan werken. Met uw toestemming, kan de bedrijfsarts informatie opvragen bij uw huisarts. Ook geeft de bedrijfsarts advies aan de werkgever of en hoe u terug kunt komen op uw werk.

Meer informatie over de bedrijfsarts vindt u op: http://www.mentaalvitaal.nl/hulp-en-instanties/bedrijfsarts

‘Ik gaf les aan Havo/Vwo leerlingen uit de bovenbouw. Een voorwaarde voor goed lesgeven is uitgerust zijn en vooral niet prikkelbaar zijn. Het is logisch dat ik aan die twee voorwaarden niet voldoen kon en dat leverde weer extra spanningen op. Uiteindelijk heb ik de laatste twee jaar halve dagen gewerkt. Het was de bedoeling dat ik dan om half elf of later kon beginnen, zodat ik in elk geval wat meer slaap kreeg ’s nachts. Het rooster werd vier keer in het jaar gewijzigd in verband met lesmodules, dus werd er al gauw geen rekening mee gehouden. Er vielen veel gaten in mijn lesrooster, waardoor de dagen zeker zo lang werden als voorheen. Natuurlijk ben ik bij de Arbo arts geweest met een serie gruwelijke digitale foto’s van mijn urticaria en angio oedeem. Hij had alle begrip voor mijn vermoeidheid en prikkelbaarheid, maar kon er niet echt veel aan doen behalve werktijd vermindering voorstellen. Ik heb dezelfde foto’s laten zien aan de locatie directeur, zodat er tenminste één persoon was voor wie het duidelijk was waarom ik niet goed meer functioneerde. Mijn collega’s hebben hier weinig van meegekregen, want behalve een dik oog of een dikke lip was er niet altijd duidelijk wat zichtbaar. Wel ben ik er uiteindelijk in geslaagd om samen met de Arbo dienst een aangepaste stoel te krijgen. Ik zeg aangepast, maar het was een gewone kantoorstoel. Alle administratie mensen hadden deze in die jaren, maar de leraren zaten nog steeds op harde keukenstoelen. Zonder kussens en daardoor had ik veelvuldig last van grote jeukplekken achterop mijn dijbenen tot in mijn knieholtes toe en bulten op mijn billen.’ – Mw. D, 70 jaar –